Lektury to chyba największa zmora każdego ucznia. Poza nielicznymi wyjątkami – ciężko znaleźć osobę, która z przyjemnością czytałaby te wszystkie opasłe tomy, napisane językiem staropolskim, częstokroć niezrozumiałym. A jeśli do tego dojdą jeszcze wypracowania, w których trzeba rozważać, co autor miał na myśli, jakie cechy charakteru miał główny bohater czy jaki wpływ na jego życie miały wydarzenia przedstawione w powieści – nic dziwnego, że język polski szybko może stać się najmniej ulubionym z przedmiotów. Nie należy jednak tak zupełnie o lekturach zapominać, bowiem to może zemścić się przy okazji zdawania egzaminu maturalnego – przecież prezentacje maturalne wymuszają na zdającym wykorzystanie lektur obowiązkowych. Co więcej, trzeba przynajmniej mniej więcej znać ich treść po to, by móc wybrać właściwe i pasujące do tematu wypowiedzi. Co zatem zrobić? Najlepszym wyjściem chyba będzie orientowanie się mniej więcej w treści lektur, ale czytanie ich wszystkich od deski do deski… Nie, dziękuję.